Bij het lezen van dit stuk denk ik automatisch aan het fluiten van een voetbalwedstrijd: Bij het geven van bijvoorbeeld een gele kaart, zie je de scheidsrechter regelmatig een gebaar maken van “sorry, ik snap dat hier een overtreding noodzakelijk was, maar helaas: ik moet je deze kaart geven- zo zijn nu eenmaal de regels”. En dat terwijl de scheids toch ook een hoge mate van vrijheid heeft in het bepalen van de tolerantie. Een goede scheidsrechter voelt precies aan, waar hij streng moet zijn en waar het wat losser kan. Zo’n scheids wordt vaak door spelers zeer gerespecteerd.
Één reactie
Bij het lezen van dit stuk denk ik automatisch aan het fluiten van een voetbalwedstrijd: Bij het geven van bijvoorbeeld een gele kaart, zie je de scheidsrechter regelmatig een gebaar maken van “sorry, ik snap dat hier een overtreding noodzakelijk was, maar helaas: ik moet je deze kaart geven- zo zijn nu eenmaal de regels”. En dat terwijl de scheids toch ook een hoge mate van vrijheid heeft in het bepalen van de tolerantie. Een goede scheidsrechter voelt precies aan, waar hij streng moet zijn en waar het wat losser kan. Zo’n scheids wordt vaak door spelers zeer gerespecteerd.